DROGA KU ŚWIATŁU ŻYCIA

17 sierpnia –poniedziałek

Mt 19, 16-22

Panie Jezus,

oto opuściłam wszystkich i wszystko,

aby iść za Tobą. Przede mną była niepewność

i ryzyko życia bez niczego i nigdzie.

Poszłam z zaufaniem,

że Ty wszystkim się zajmiesz, jak obiecałeś.

Dziękuję za pobudowanie pustelni, sama nie wiem jak.

Dziękuję za błogosławieństwo Twoje każdego dnia

i nieustanną troskę o mnie i to miejsce.

Dziękuję za otoczenie mnie życzliwymi ludźmi.

JESTEM SZCZĘŚLIWA Z TOBĄ.

16 sierpnia – niedziela

Mt 15, 21-28

Pokora – to niezachwiana ufność,

gdy wydaje się, że Bóg nie odpowiada na moją prośbę.

Panie, proszę Cię o wiarę i zaufanie Kananejki.

Pokora to stanięcie w prawdzie o tym kim jestem –

z moją słabością i niewystarczalnością,

które potrzebują otwarcia się na Ciebie,

abym mogła być jak Ty mocna, piękna i mądra.

Łk 1, 39-56

Pokora jest szczerością.

Maryja opowiada,

że jest piękna i wartościowa,

jest wybrana przez Boga, umiłowana.

CZY JA WIDZĘ SWOJĄ WARTOŚĆ W OCZACH BOGA?

Pokora jest Prawdą,

nie neguje Bożego Obdarowania,

jest nieustannym dziękczynieniem

i uwielbieniem Boga

za Jego bezinteresowną Miłość i Miłosierdzie.

14 sierpnia – piątek

Mt 19, 3-12

KTO MOŻE POJĄĆ NIECH POJMUJE.

Dziękuję Panie Jezus za dar konsekracji

i zaproszenie mnie do miłości oblubieńczej z Tobą.

Mężu mój,

rozkochuj mnie w sobie tak bardzo,

abym zawsze pozostała Tobie wierna.

13 sierpnia – czwartek

Mt 18, 21 -19, 1

Nie jestem w stanie spłacić długu miłości wobec Boga.

Pan anulował mój dług.

Nic nie jestem Panu winna,

w Miłosierdziu Boga jestem wolna.

Jednak jestem czasem jak sługa,

będąc w Centrum Miłosierdzia, nie zauważam Go.

W małych niepowodzeniach

przeciwko Bogu obracam swoje niezadowolenie, pretensje.

Oczekuję, żądam.

Moja postawa jest roszczeniowa.

Jakim małym człowiekiem jestem.

Boże mój, proszę Cię o pokorę

i totalne zaufanie Twojemu Miłosierdziu.