CHODZIĆ PO WODZIE ZAUFANIA BOGU

3 sierpnia – poniedziałek
Mt 14, 22-36

Pan Jezus potrzebuje czasu na własną modlitwę,

a uczniowie potrzebują czasu na odpoczynek, przemyślenia i dyskusje.

Nie kontroluje ich.

Daje przestrzeń wolności.
Idąc po wodzie pokonuje kolejną barierę niemożliwości.

Piotr chce skonfrontować się z cudem i dosięgnąć Mistrza.

Co jest moim chodzeniem po wodzie?

Kiedy już nie mam nic do stracenia, innego wyjścia, czy idę po wodzie z zaufaniem za Jezusem?

Czy świadomie szukam tego ryzyka?

PÓJŚCIE W KIERUNKU PUSTELNI – TO BYŁO WYJŚCIE Z ŁODZI, RYZYKO.
PAN JEZUS PODAŁ MI RĘKĘ, KIEDY TONĘŁAM.

PROSZĘ O DAR ZAUFANIA DO KOŃCA I RYZYKO CHODZENIA PO WODZIE